Oύτε σημερα.

ΛΕΟΥ ΛΕΟΥ ΛΕΟΥ ΛΕΟΥ ΤΕΝΕΚΕΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ

Ωαφανψθλο

#Αντιφασίστριες
#Μακρυνάρια

Η Marina Ginestà i Coloma (29 Ιανουαρίου 1919 – 6 Ιανουαρίου 2014) ήταν Γαλλικής καταγωγής Ισπανίδα κομμουνίστρια, μέλος της Ενωμένης Σοσιαλιστικής Νεολαίας και εμβληματική προσωπικότητα του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Έγινε διάσημη λόγω της φωτογραφίας που τράβηξε ο Juan Guzmán στην ταράτσα του Hotel Colón,στην Plaça de Catalunya 9,κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής εξέγερσης του Ιουλίου του 1936 στη Βαρκελώνη. Είναι μια από τις πιο εμβληματικές φωτογραφίες του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου.

Η διάσημη φωτογραφία τραβήχτηκε στις 21 Ιουλίου 1936. Δείχνει την 17χρονη Ginestà να φοράει στρατιωτική στολή και να ποζάρει με ένα τουφέκι στην κορυφή του αρχικού Hotel Colón. Το τουφέκι που κρατά η Μαρίνα είναι ένα ισπανικό Mauser M1893, που κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο του Oviedo στην Ισπανία για τον Ισπανικό Στρατό.

Πριν από το τέλος του πολέμου, η Ginestà τραυματίστηκε και μεταφέρθηκε στο Μονπελιέ. Καθώς η Γαλλία καταλήφθηκε από τους Ναζί, κατέφυγε στη Δομινικανή Δημοκρατία όπου παντρεύτηκε έναν πρώην αξιωματικό. Το 1946, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα λόγω των διώξεων από τον δικτάτορα Rafael Trujillo και να εγκατασταθεί στη Βενεζουέλα. Το 1949 χώρισε από τον σύζυγό της και μετακόμισε στη Γαλλία. Το 1952, η Ginestà παντρεύτηκε έναν Βέλγο διπλωμάτη και επέστρεψε στη Βαρκελώνη. Μετακόμισε στο Παρίσι το 1978. Η Marina Ginestà πέθανε εκεί σε ηλικία 94 ετών τον Ιανουάριο του 2014.

ΔΕ ΔΙΝΩ ΑΔΕΙΑ ΣΤΟ getimiskon.xyz Η ΣΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ getimiskon.xyz ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΟΥ. ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΩ ΤΟ getimiskon.xyz ΟΤΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ Η ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ, Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ, Η ΕΞΑΠΛΩΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΜΑΣ ΚΥΤΤΑΡΑ. ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΣΤ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΔΟΓΑΜΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ.

Χίλια και εννιακόσια και εβδομήντα και τρία δέκα και τρεις Νοεμβρίου, ωσάν σήμερα που λένε οι μορφωμένοι.

Ο υπουργός Παιδείας (Ελλάνιας και Αγίας Παιδείας) Παναγιώτης Σιφναίος, επισκέπτεται το Πολυτεχνείο και προσπαθεί,σε κοινή συνεδρίαση με τη Σύγκλητο,να εκφοβίσει τις επιτροπές αγώνα των φοιτητών ώστε να σταματήσουν τη δράση τους για άμεση διενέργεια ελεύθερων εκλογών στις σχολές.Ο υπουργός της κυβέρνησης Μαρκεζίνη τους απειλεί με χρήση βίας, σε περίπτωση διαδηλώσεων και απεργιών.

Σήμερα η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα και το ξύλο πίπτει ανευ προειδοποιήσεων και τέτοιων φαιδρών. Τα διδυμα αδερφάκια δημοκρατία-δικτατορία σε πλήρη σύμπνοια και συνεργασία.

#Πτηνοτούτ
#Πτηνοτουτ
#Μακρυνάρια

Το σημερινό #Πτηνοτούτ είναι αφιερωμένο στον καλλιτέχνη (τη ζουζουνα της @Utopia ) που εποίησε το αβαταρ του αχώνευτου @Feleki

Aφορά το υποκείμενο του πονήματος, με λίγα λόγια την Rhea το lovebird, που εμεινε επισης γνωστή και ως "the naked bird". Φωτογραφίες της μπολικες (13 συν το σκιτσο της καλλιτεχναρας 14)

Ας τα πάρουμε από την αρχή λοιπόν.

Η Rhea ,η οποία πέθανε το 2017 σε ηλικία σχεδόν 5 ετών (αν θυμάμαι καλά) ήταν ένας παπαγάλος lovebird. Αξιαγάπητο στους "παπαγαλάδες" είδος ακριβώς επειδή "αξίζει" το όνομά του.Γλυκά και αγαπησιάρικα, αλλά με την Rhea μάθαμε και την τεράστια δύναμη ψυχής που κουβαλάνε. Η Rhea ζούσε με την 23χρονη Isabella Eisenmann στη Βοστώνη.Έπασχε από την σπάνια , αλλά και θανατηφόρα ασθένεια των πτηνών PBFD, Psittacine Beak and Feather Disease.

Παπαγάλοι που είναι γνωστό ότι πλήττονται ιδιαίτερα από PBFD είναι τα εξής: Cockatoos (κατά 75%), Macaws, Αfrican Grey, Ringneck parakeets, Eclectus Parrots, Lovebirds. Μελέτες έδειξαν ότι ο ιός μπορεί να μεταφερθεί από τα πουλιά - φορείς μέσω του αέρα, όπως και να περάσει στους απογόνους.Επηρεάζει ήπαρ,εγκέφαλο και ανοσοποιητικό σύστημα και αφήνει το πτηνό με μειωμένη αντίσταση σε άλλες λοιμώξεις που οδηγούν τελικα στο θανατο.

Η Isabella άκουσε για την Rhea από τον κτηνίατρό της, που πόσταρε στα social media ότι το μικρό πουλάκι αναζητούσε σπίτι. Παρά την ασθένεια,πέρα από ετήσιες εξετάσεις αίματος, δεν χρειαζόταν περισσότερη φροντίδα από την ζεστασιά,αφού το φυσικό της"μπουφάν"τα πούπουλα απουσίαζαν. Εδώ να θυμίσουμε πως το πτέρωμα των πτηνών τους είναι εξαιρετικα απαραιτητο. Μεσω αυτου ρυθμίζουν την θερμοκρασια τους, αντεχουν κρυο και ζεστη και απωθουν μικρόβια και ασθένειες.

Φυσικά η Isabella απέκτησε την Rhea αμέσως,όπως αναμενόταν και της πρόσφερε ένα σπίτι.Και μπορεί πολλοί να το κάνουμε αυτό αλλά όλοι εμείς επίσης,που έχουμε "έφεση" στο να δινουμε σπίτι σε άρρωστα πουλάκια, ξέρουμε τι δύναμη χρειάζεται για να πάρεις ένα ζωντανό που 100% θα το αγαπήσεις αλλά δεν θα προλάβεις να ζήσεις μαζί του όσο θα "έπρεπε".

Το πουλάκι αποδείχθηκε όχι μόνο απίστευτα προσαρμοστικό, κοινωνικό,γλυκό και φωνακλάδικο,αλλά ανέπτυξε μια απίστευτη σχέση αγάπης με τη "σωτήρα" της, κάτι που μόνο οι αληθινοί φιλόζωοι ,αυτοί που παίρνουν το ζώο για να το κανουν οικογένεια και όχι απλα "παρέα", μπορούν να το καταλάβουν και να το νιώσουν. Οσο για τη ζεστασιά; Με τα πρώτα ποσταρίσματα στον λογαριασμό της στο facebook η Isabella δεν προλάβαινε να δέχεται χειροποίητα ρουχα απο θαυμαστές της Rheas όπως μπορείτε να δειτε και στις φωτο που συνοδεύουν το τουτ. Τα οποία ρουχαλάκια όχι μόνο έκαναν δουλειά,αλλά παρέτειναν την ζωή που έδιναν οι γιατροί στην μικρούλα , μαζί με την αγάπη και τη φροντίδα της Isabella, τουλάχιστον στο διπλάσιο απ' το αναμενόμενο χρονικό διάστημα!

Η ιστορία της Rhea είχε φυσικά συγκινήσει κι εμένα που έχω ιδιαίτερη αδυναμία στα πτηνά, της είχα μάλιστα αποστείλει κι εγώ ένα ρουχαλάκι το οποίο δεν υπάρχει σε φωτό να σας το δείξω,μικρή σημασία πάντως έχει αυτό.Ένα πουλί που θα έπρεπε να είναι κατατονικό και να πεθάνει γρήγορα έδωσε μαθήματα θάρρους και καλής διάθεσης επί χρόνια σε όλους όσους το παρακολουθούσαν" και του έδιναν την αγάπη τους. Εδωσε μαθήματα σε ανθρωπους σαν εμένα που η ζωή τους λυγίζει. Αν η κατάθλιψη δε με εχει στείλει ακομα στον τάφο ενα λιθαράκι έχει βαλει και αυτο το θαραλλέο πλασματάκι, μαζί με άλλα.

Και τελικά έφυγε όσο πλήρης γινόταν, ευτυχισμένη, διπλα σε φίλους που την αγαπούσαν.Έφυγε έχοντας γνωρίσει την αγάπη και κοσμεί με την παρουσία της τη μνήμη μου, για να μου θυμίζει πόσο μεγάλη καρδιά μπορούν να έχουν μερικά τόσο μικρά αλλά και τόσο "τεράστια" στην ψυχή φτερωτά.

Ναι ,δε λεω σκοτωνουν καθε μερα παιδια, δημοσιογραφους, γιατρους, ηλικιωμενους με στοχευμένα χτυπήματα αλλα θα κανουμε κατι πορειες φιλε, θα παθουνε πλακα. Ε,δε μπορει καποια στιγμή θα κουραστουνε να σκοτώνουνε ή απλα θα τελειώσουν οι Παλαιστίνιοι και η επανασταση θα νικήσει.

Πονημα φαντασιας απο σημερινή μου συνομιλία.

#Πτηνοτούτ
#BPOTY
Bird Photographer of the Year, best Portrait category Winners 2023
1. 'Glistening Green' by Nicolas Reusens
2. 'Parenting Goals' by Thomas Vijayan
3. 'Coming Storm' by Jake Levin

Ημερα δουλειάς απο το γραφείο σήμερα, ο θάνατος ακόμα ενα βήμα πιο κοντά.

ΠΟΥΤCA, η.

Εχουμε ολοι παρατηρήσει και ξερουμε πολύ καλα πως οι πιτσαρίες προωθουν την ένταση και τη βια, παραδιδοντας παντα ,σε κάθε πίτσα, ενα κομματι κομμενο τοσο μικρό που ξεσπουν καυγάδες για το ποιος θα το αποφύγει. Η τρομοκρατία των πιτσαδόρων δεν θα περάσει.

ΕΡΧΟΜΑCTE

Τι σου κανει το ποτό, είναι στιγμές που καθαρίζει τη μνήμη, καθομαι και θυμάμαι τότε, νεαρός ήμουνα, τον τυπο που φωναζε "κομμουνια θα γίνετε σαπούνια" και δε μου φεύγει απ' το μυαλό η εκπληκτη έκφραση στο πρόσωπό του όταν μάζευε δόντια ανακατα με σάλια,μύξες και αίμα μετα την πιο πετυχημένη στοματομυτογροθιά που έχω δώσει ποτέ στη ζωή μου. Δε θα ξαναπετύχαινα ποτέ τέτοια, ήταν όμορφη, γεμάτη ζωή, ήξερες ποσο καλή θα είναι πριν σκάσει στη μαπα του καλού αυτού ανθρώπου. Και έκανε και τον πιο ικανοποιητικό ήχο που εχω ακούσει ποτέ. Ποναγε μέρες το χέρι αλλά άξιζε κάθε δευτερόλεπτο πόνου γιατί αγαπητοί μου οταν κοπιάζουμε για κάτι , απολαμβάνουμε και τον πόνο των καρπών του κόπου μας.

Ας είναι.

Ακόμα μια μπύρα.

Το ξέρετε ομως αυτά.

Περασμένα μεγαλεία. Τώρα περιμένουμε να ψοφήσουμε, αυτος ο καλός άνθρωπος ίσως να είναι διοικητής ή πρόεδρος κάπου.

Κάτι λάθος έγινε.

Ας μεθύσουμε.

Ξαναθυμήθηκα παλι εκεινη την νεολαια της "αριστεράς" που φωναζε "... μιρ, φενταγίν, τουπαμάρος, Βιετκόνγκ"
Χειρότερη κατάληξη απο τον συριζα ειχε.

Είμαι σαφέστατα καφενόβιος, αλλα εδώ στη γωνιά του Γκέτη είναι που καθομαι και αραζω να αδειασει λιγάκι το κεφάλι, να βγάλουμε ακόμα μια μέρα.

Καλώς σας βρήκα. Καλά να περνάμε.

Δεν έρχεται ο κοσμος στο Φεντι γιατί ο Φουφουτος και ο Σουντο κρυφοκοιτάνε τα τσουτσούνια τους στα ντιεμ.